Θυμάστε όλα όσα σας έλεγε η μητέρα σας όταν ήσασταν μικροί;
Ναι όλα αυτά τα εκνευριστικά που τα ακούγατε και σας γύριζε το μάτι… αυτά που έμπαιναν από το ένα αυτί και έβγαιναν από το άλλο; Αφού τα ανασύρετε από τους σκοτεινούς διαδρόμους της μνήμης σας θα σας φανούν τόσο οικεία!
Πρωτίστως γιατί θα συνειδητοποιήσετε πόσο δίκιο είχε η μητέρα σας για κάθε ένα από αυτά… Δευτερευόντως γιατί θα μπείτε στον πειρασμό, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, να τα πείτε και εσείς στα παιδιά σας… Τελικώς ξέρει η μαμά!:
1. “Τα άλλα παιδιά σε ζηλεύουν”
Πόσες φορές δεν σας είπε ο τάδε ή η δείνα σας συμπεριφέρθηκαν έτσι απλώς γιατί σας ζηλεύουν; Τότε αγανακτούσατε και κοπανούσατε την πόρτα σκεπτόμενοι ότι τρελλάθηκε η μητέρα σας.
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω καταλαβαίνετε πια γιατί σας είχε συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπο η τότε φίλη σας ή γιατί σας έκανε πλάκα αυτή η παρέα της τάξης με την οποία δεν τα πηγαίνατε ποτέ καλά… όχι μόνον ήσασταν διαφορετική, η παρουσία σας στο χώρο εξέπεμπε τόση αυτοπεποίθηση που δεν μπορούσαν να αντέξουν αρκετοί γύρω σας. Πόσο δίκιο είχες μάνα!
2. “Η αγάπη έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις”
Τότε που το ένστικτο της, οι κεραίες της έπιαναν την κατάθλιψη σας, το νταούνιασμα σας, τη μοναχικότητα σας σε αυτά τα “άγρια” χρόνια της εφηβείας δεν σας έπιανε την κουβέντα για τις σχέσεις και τους ανθρώπους; Τότε ακριβώς είναι που ξεστόμιζε αυτό το “απίθανο” εκείνη την εποχή για τα αυτιά σας… όσο την κυνηγάς δεν θα σου έρθει η αγάπη, εκεί που δεν την περιμένεις θα κάνει την εμφάνιση της.
Τις περισσότερες φορές τότε απλώς κουνούσατε το κεφάλι μηχανικά και βάζατε τα ακουστικά από το walkman για να ακούσετε το καψουροτράγουδο και να φαντασιωθείτε τον πρίγκιπα επάνω στο άλογο… και όταν πια είχατε απελπιστεί και το είχατε πάρει απόφαση ότι θα πορευτείτε μόνη έκανε την εμφάνιση του εκείνος! Τότε, όμως, είχατε ξεχάσει πια τα λεγόμενα της μαμάς…
3. “Εάν θέλει να σε δει θα έρθει να σε βρει, εάν θέλει να σου μιλήσει θαέρθει να σου μιλήσει”
Περαιτέρω ανάλυση είναι περιττή… Η ζωη έχει αποδείξει ότι η μαμά μόνο δίκιο εν προκειμένω…
4. “Μη θέλεις να μεγαλώσεις πριν την ώρα σου”
Τότε σκεφτόσασταν ότι δεν μπορεί να υπάρχει χειρότερη περίοδος στη ζωή σας από το γυμνάσιο… Τότε θέλατε να τελειώνει με το πάτημα ενός κουμπιού… Εκείνη σας έλεγε πάντα ότι δεν ξέρεις τι σημαίνει σκοτούρες και έγνοιες… Εσύ πάλι πίστευες ότι μόνο έγνοιες είχες… Ανόητη! Δεν άκουγες τη μαμά! Γιατί να θέλεις να μεγαλώσεις πριν την ώρα σου;;;
Και τώρα που βλέπεις τις ρυτίδες στον καθρέφτη και τα προβλήματα να σε κυνηγάνε σιγοτραγουδάς “τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα”…
5. “Δεν είναι το τέλος του κόσμου, σε λίγο καιρό θα γελάς”
Εντάξει πια καταλαβαίνεις πόσο δίκιο είχε όταν το έλεγε στην 15χρονη πληγωμένη κόρη της ή στην 13χρονη στενοχωρημένη κόρη της που έχασε την πρώτη θέση στους αγώνες… Τότε όμως; Τότε αυτός ήταν ο κόσμος σου όλος! Δεν μπορούσες να φανταστείς ότι και η μαμά φορούσε κάποτε τα παπούτσια σου και ξέρει τι λέει…Η ζωή συνεχίζεται!
6. “Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις”
Άφησα τελευταία τη φράση που ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ να ακούω… αυτή τη φράση που όταν την έλεγε – και η δική μου την έλεγε συχνά – μου γύριζε το μάτι…. Μαζί με το “όταν κάνεις παιδιά θα καταλάβεις”!
Και τώρα κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ντρέπομαι… γιατί έχω μιλήσει άσχημα στη μητέρα μου στο άκουσμα αυτής της ατάκας…και αυτήν ακριβώς την ατάκα έχω πει και εγώ στα παιδιά μου!!!! Ειρωνία ε; Όχι αυτή είναι η ζωή… γιατί τώρα που έκανα παιδιά κατάλαβα, τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα…
Κατάλαβα όλα όσα έκανες για εμένα, όλες τις έγνοιες που κουβάλησες για λογαριασμό μου, όλες τις μαρτυρικές ημέρες και νύχτες που έζησες εξαιτίας μου, όλες τις στιγμές που νευρίασες, που ύψωσες τη φωνή σου, που έβαλες τα κλάμματα, που αγανάκτησες, που δεν μπόρεσες να μου εξηγήσεις, που δεν κατάφερες να με πλησιάσεις… όλες τις αγωνίες.
Αλλά και τις χαρές, τις καλές στιγμές, την ευτυχία που ξεχειλίζει όταν βλέπεις τα παιδιά σου να κουρνιάζουν δίπλα σου, την αγάπη, την γενναιοδωρία…
Γράφει η Αμαλία Κυπαρίσση
Πηγή
Ναι όλα αυτά τα εκνευριστικά που τα ακούγατε και σας γύριζε το μάτι… αυτά που έμπαιναν από το ένα αυτί και έβγαιναν από το άλλο; Αφού τα ανασύρετε από τους σκοτεινούς διαδρόμους της μνήμης σας θα σας φανούν τόσο οικεία!
Πρωτίστως γιατί θα συνειδητοποιήσετε πόσο δίκιο είχε η μητέρα σας για κάθε ένα από αυτά… Δευτερευόντως γιατί θα μπείτε στον πειρασμό, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, να τα πείτε και εσείς στα παιδιά σας… Τελικώς ξέρει η μαμά!:
1. “Τα άλλα παιδιά σε ζηλεύουν”
Πόσες φορές δεν σας είπε ο τάδε ή η δείνα σας συμπεριφέρθηκαν έτσι απλώς γιατί σας ζηλεύουν; Τότε αγανακτούσατε και κοπανούσατε την πόρτα σκεπτόμενοι ότι τρελλάθηκε η μητέρα σας.
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω καταλαβαίνετε πια γιατί σας είχε συμπεριφερθεί με συγκεκριμένο τρόπο η τότε φίλη σας ή γιατί σας έκανε πλάκα αυτή η παρέα της τάξης με την οποία δεν τα πηγαίνατε ποτέ καλά… όχι μόνον ήσασταν διαφορετική, η παρουσία σας στο χώρο εξέπεμπε τόση αυτοπεποίθηση που δεν μπορούσαν να αντέξουν αρκετοί γύρω σας. Πόσο δίκιο είχες μάνα!
2. “Η αγάπη έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις”
Τότε που το ένστικτο της, οι κεραίες της έπιαναν την κατάθλιψη σας, το νταούνιασμα σας, τη μοναχικότητα σας σε αυτά τα “άγρια” χρόνια της εφηβείας δεν σας έπιανε την κουβέντα για τις σχέσεις και τους ανθρώπους; Τότε ακριβώς είναι που ξεστόμιζε αυτό το “απίθανο” εκείνη την εποχή για τα αυτιά σας… όσο την κυνηγάς δεν θα σου έρθει η αγάπη, εκεί που δεν την περιμένεις θα κάνει την εμφάνιση της.
Τις περισσότερες φορές τότε απλώς κουνούσατε το κεφάλι μηχανικά και βάζατε τα ακουστικά από το walkman για να ακούσετε το καψουροτράγουδο και να φαντασιωθείτε τον πρίγκιπα επάνω στο άλογο… και όταν πια είχατε απελπιστεί και το είχατε πάρει απόφαση ότι θα πορευτείτε μόνη έκανε την εμφάνιση του εκείνος! Τότε, όμως, είχατε ξεχάσει πια τα λεγόμενα της μαμάς…
3. “Εάν θέλει να σε δει θα έρθει να σε βρει, εάν θέλει να σου μιλήσει θαέρθει να σου μιλήσει”
Περαιτέρω ανάλυση είναι περιττή… Η ζωη έχει αποδείξει ότι η μαμά μόνο δίκιο εν προκειμένω…
4. “Μη θέλεις να μεγαλώσεις πριν την ώρα σου”
Τότε σκεφτόσασταν ότι δεν μπορεί να υπάρχει χειρότερη περίοδος στη ζωή σας από το γυμνάσιο… Τότε θέλατε να τελειώνει με το πάτημα ενός κουμπιού… Εκείνη σας έλεγε πάντα ότι δεν ξέρεις τι σημαίνει σκοτούρες και έγνοιες… Εσύ πάλι πίστευες ότι μόνο έγνοιες είχες… Ανόητη! Δεν άκουγες τη μαμά! Γιατί να θέλεις να μεγαλώσεις πριν την ώρα σου;;;
Και τώρα που βλέπεις τις ρυτίδες στον καθρέφτη και τα προβλήματα να σε κυνηγάνε σιγοτραγουδάς “τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα”…
5. “Δεν είναι το τέλος του κόσμου, σε λίγο καιρό θα γελάς”
Εντάξει πια καταλαβαίνεις πόσο δίκιο είχε όταν το έλεγε στην 15χρονη πληγωμένη κόρη της ή στην 13χρονη στενοχωρημένη κόρη της που έχασε την πρώτη θέση στους αγώνες… Τότε όμως; Τότε αυτός ήταν ο κόσμος σου όλος! Δεν μπορούσες να φανταστείς ότι και η μαμά φορούσε κάποτε τα παπούτσια σου και ξέρει τι λέει…Η ζωή συνεχίζεται!
6. “Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις”
Άφησα τελευταία τη φράση που ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ να ακούω… αυτή τη φράση που όταν την έλεγε – και η δική μου την έλεγε συχνά – μου γύριζε το μάτι…. Μαζί με το “όταν κάνεις παιδιά θα καταλάβεις”!
Και τώρα κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ντρέπομαι… γιατί έχω μιλήσει άσχημα στη μητέρα μου στο άκουσμα αυτής της ατάκας…και αυτήν ακριβώς την ατάκα έχω πει και εγώ στα παιδιά μου!!!! Ειρωνία ε; Όχι αυτή είναι η ζωή… γιατί τώρα που έκανα παιδιά κατάλαβα, τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα…
Κατάλαβα όλα όσα έκανες για εμένα, όλες τις έγνοιες που κουβάλησες για λογαριασμό μου, όλες τις μαρτυρικές ημέρες και νύχτες που έζησες εξαιτίας μου, όλες τις στιγμές που νευρίασες, που ύψωσες τη φωνή σου, που έβαλες τα κλάμματα, που αγανάκτησες, που δεν μπόρεσες να μου εξηγήσεις, που δεν κατάφερες να με πλησιάσεις… όλες τις αγωνίες.
Αλλά και τις χαρές, τις καλές στιγμές, την ευτυχία που ξεχειλίζει όταν βλέπεις τα παιδιά σου να κουρνιάζουν δίπλα σου, την αγάπη, την γενναιοδωρία…
Γράφει η Αμαλία Κυπαρίσση
Πηγή
