Όλες έχουμε κάνει ξεπέτες με τους πρώην μας! Και αν και σε βλέπω έτοιμη να μου το αρνηθείς, δε θα σε πιστέψω, να το ξέρεις.
Ήταν ένα κομμάτι της ζωής μας, το οποίο βέβαια ανήκει στο παρελθόν, εξού και η λέξη πρώην. Φυσικά και η απουσία του στο κρεβάτι, είναι αισθητή.
Όπως σου λείπει και το να κάνεις σεξ μαζί του. Να ξαπλώνετε παρέα. Δεν είναι κάτι νέο ή ξένο για σένα. Το ‘χεις δοκιμάσει, το γνωρίζεις και το εμπιστεύεσαι. Κάπως έτσι σε αντιλαμβάνεται κι εκείνος. Σε αγαπάει μεν, σε θυμάται δε, απλά όταν θέλει να περάσει λίγο ευχάριστο χρόνο. Άλλωστε αν το καλοσκεφτείς, τις περισσότερες φορές σε έχει στην αναμονή και σε παίρνει μόνο όταν εκείνος θελήσει. Κι εσύ παραμένεις στάσιμη, πάνω από ένα τηλέφωνο, αντί να προχωρήσεις τη ζωή σου.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που έχεις προχωρήσει κι έχεις γνωρίσει κάποιον, παραμένει φάουλ. Διπλό φάουλ, όχι μόνο για το κέρατο, αλλά επειδή γυρνάς στα παλιά.
Θες να το κάνεις μόνο για μια φορά; Κάν’το σωστά και θριαμβευτικά! Και να είναι όντως η τελευταία. «Λυπάμαι μωρό μου περάσαμε καλά όσο περάσαμε αλλά θέλω κάτι καλύτερο!»
Σφύριξα και έληξες, δηλαδή η υπόθεση και ούτε καν συζήτηση για επανασύνδεση.
Δε σου έχουν μάθει ότι τα λόγια των πρώην, για να σε ρίξουν στο κρεβάτι, είναι κονσερβοποιημένα; Αντιγραφή, επικόλληση, για να ‘ναι κοντός ο δρόμος προς το κρεβάτι. Λίγο από νοσταλγία, περισσότερο από inside jokes, ολίγον τι από αγάπη πασπαλισμένη με άχνη ζάχαρη κι έτοιμο το ψάρι, κρεμασμένο στο αγκίστρι να σπαρταράει.
Η τελευταία ξεπέτα λοιπόν φίλη μου, οφείλει να είναι κάτι σαν την ηρωική έξοδο, το εντυπωσιακό ολόδικό σου φινάλε.
Το ευχαριστιέσαι, παίρνεις τα πραγματάκια σου, σηκώνεις ψηλά το κεφάλι, γυρνάς την πλάτη, δε ρίχνεις ούτε ματιά πίσω. Αφήνεσαι στη γλυκιά εκδίκηση, κλείνεις το κεφάλαιο εσύ.
Δε χρειάζονται σπόντες, κατινιές και κακίες.
Η τελευταία ξεπέτα με τον πρώην, μπορεί να είναι άκρως απολαυστική και να σε συντροφεύει σα μια εκρηκτική ανάμνηση, αντί να ανασύρεις μελλοντικά στη μνήμη σου, μόνο τα χατήρια που σου χάλασε και τους ομηρικούς καυγάδες σας.
Μπορεί να αποκαταστήσει φήμες κι αξιοπρέπειες, να σου τονώσει την αυτοπεποίθηση, να σου γεμίσει δυο απογευματινές ώρες που δεν ήξερες τι να κάνεις.
Μπορεί όμως και να σε καταστρέψει.
Γι’αυτό τη στιγμή που θα κλείνεις την πόρτα πίσω σου, βεβαιώσου διπλά ότι δεν έχει παραπέσει τίποτα κάτω απ’το κρεβάτι, αφορμή για να ξαναγυρίσεις.
Φτου ξελευθερία!
pillowfights
Ήταν ένα κομμάτι της ζωής μας, το οποίο βέβαια ανήκει στο παρελθόν, εξού και η λέξη πρώην. Φυσικά και η απουσία του στο κρεβάτι, είναι αισθητή.
Όπως σου λείπει και το να κάνεις σεξ μαζί του. Να ξαπλώνετε παρέα. Δεν είναι κάτι νέο ή ξένο για σένα. Το ‘χεις δοκιμάσει, το γνωρίζεις και το εμπιστεύεσαι. Κάπως έτσι σε αντιλαμβάνεται κι εκείνος. Σε αγαπάει μεν, σε θυμάται δε, απλά όταν θέλει να περάσει λίγο ευχάριστο χρόνο. Άλλωστε αν το καλοσκεφτείς, τις περισσότερες φορές σε έχει στην αναμονή και σε παίρνει μόνο όταν εκείνος θελήσει. Κι εσύ παραμένεις στάσιμη, πάνω από ένα τηλέφωνο, αντί να προχωρήσεις τη ζωή σου.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που έχεις προχωρήσει κι έχεις γνωρίσει κάποιον, παραμένει φάουλ. Διπλό φάουλ, όχι μόνο για το κέρατο, αλλά επειδή γυρνάς στα παλιά.
Θες να το κάνεις μόνο για μια φορά; Κάν’το σωστά και θριαμβευτικά! Και να είναι όντως η τελευταία. «Λυπάμαι μωρό μου περάσαμε καλά όσο περάσαμε αλλά θέλω κάτι καλύτερο!»
Σφύριξα και έληξες, δηλαδή η υπόθεση και ούτε καν συζήτηση για επανασύνδεση.
Δε σου έχουν μάθει ότι τα λόγια των πρώην, για να σε ρίξουν στο κρεβάτι, είναι κονσερβοποιημένα; Αντιγραφή, επικόλληση, για να ‘ναι κοντός ο δρόμος προς το κρεβάτι. Λίγο από νοσταλγία, περισσότερο από inside jokes, ολίγον τι από αγάπη πασπαλισμένη με άχνη ζάχαρη κι έτοιμο το ψάρι, κρεμασμένο στο αγκίστρι να σπαρταράει.
Η τελευταία ξεπέτα λοιπόν φίλη μου, οφείλει να είναι κάτι σαν την ηρωική έξοδο, το εντυπωσιακό ολόδικό σου φινάλε.
Το ευχαριστιέσαι, παίρνεις τα πραγματάκια σου, σηκώνεις ψηλά το κεφάλι, γυρνάς την πλάτη, δε ρίχνεις ούτε ματιά πίσω. Αφήνεσαι στη γλυκιά εκδίκηση, κλείνεις το κεφάλαιο εσύ.
Δε χρειάζονται σπόντες, κατινιές και κακίες.
Η τελευταία ξεπέτα με τον πρώην, μπορεί να είναι άκρως απολαυστική και να σε συντροφεύει σα μια εκρηκτική ανάμνηση, αντί να ανασύρεις μελλοντικά στη μνήμη σου, μόνο τα χατήρια που σου χάλασε και τους ομηρικούς καυγάδες σας.
Μπορεί να αποκαταστήσει φήμες κι αξιοπρέπειες, να σου τονώσει την αυτοπεποίθηση, να σου γεμίσει δυο απογευματινές ώρες που δεν ήξερες τι να κάνεις.
Μπορεί όμως και να σε καταστρέψει.
Γι’αυτό τη στιγμή που θα κλείνεις την πόρτα πίσω σου, βεβαιώσου διπλά ότι δεν έχει παραπέσει τίποτα κάτω απ’το κρεβάτι, αφορμή για να ξαναγυρίσεις.
Φτου ξελευθερία!
pillowfights
