Είμαι καλά να λες κι ας σου κόβεται η ανάσα από τον πόνο.

Για όσες φορές μπήκες σε ξένα παπούτσια που σε στένευαν..

Για όλες τις νύχτες που αποκοιμήθηκες κλαίγοντας..
Για τις αγκαλιές που έδωσες κι έμεινες με άδεια χέρια..


Είμαι καλά να λες..


Για τα λόγια που υπερεκτίμησες και δεν έπρεπε..
Για το χώρο που έδωσες και τελικά έμεινε κενή η θέση δίπλα σου..
Για όλες τις φορές που ξέμεινες σε άδειους δρόμους..
Για όλους τους θυμούς που δεν έλενγξες..
Για ότι σκόρπισε….Ότι δεν τηρήθηκε..
Για τα ψίχουλα που
αρκέστηκες να πάρεις..


Είμαι καλά να λες..


Κι ας απομακρύνονται τα όνειρά σου..
Κι ας γκρεμίστηκαν έτσι απρόβλεπτα τα πρότυπά σου..
Κι ας φαίνονται κάποιες στιγμές όλα αδιέξοδα..
Κι ας σου κόβεται η ανάσα από τον πόνο..




Να ξυπνήσεις ένα πρωί σε άλλη ζωή δεν γίνεται..


Γι’αυτό προσπάθησε να ομορφύνεις όσο γίνεται αυτή που έχεις..
Η ζωή μας είναι εκπληκτική!!


Λουκρητία Βοργία
Πηγή