Υπάρχουν δυο ειδών κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που αγαπούν επειδή αισθάνονται και αυτοί που αγαπούν από ανάγκη, που αγαπούν για να μην είναι μονοί.
Αν ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία θα έχεις καταλάβει πως δεν την βρήκες εκεί την ευτυχία.. Βρήκες μόνο την ευχαρίστηση. Στιγμιαία και αυτή και τόσο επιφανειακή…
Αυτές οι ατέλειωτες και απελπισμένες προσπάθειες σου για την συμπλήρωση του συναισθηματικού κενού σου με μια λύση ανάγκης, θα σε κάνει μόνο να ψωνίζεις από φθηνά καλάθια.
Η αγάπη δεν είναι ένα άδειο ποτήρι που πρέπει να γεμίσει, έστω και αν γεμίσει με λασπόνερα. Η αγάπη είναι ένα ποτήρι που πρέπει να γεμίσει μόνο με κρυστάλλινο νερό. Αλλιώς καλύτερα να μείνει άδειο. Μάθε λοιπόν να μη λερώνεις το ποτήρι σου απλά για να πάρεις μια γούλια από κάτι το δηλητηριώδες . Να επιζητάς τη διαύγεια της σχέσης όπως επιζητάς και τη διαύγεια του νερού.
Ακόμα και αν πάρεις μερικές σταγόνες αγάπης από ακάθαρτο νερό ίσως ξεδιψάσεις προσωρινά αλλά αυτό διαρκεί μόνο λόγο. Θα αρρωσταίνεις κάθε μέρα όλο και περισσότερο και όλο θα αναζητείς και μεγαλύτερη δηλητηριώδη δόση.
Ο μόνος τρόπος για να είσαι ευτυχισμένος σε μια κατάσταση αγάπης είναι να αγαπάς τον άλλον με όλο σου το είναι και όχι να τον αγαπάς με μια μορφή απελπισίας. Αλλιώς αγαπάς μόνο και μόνο για να σε αγαπήσουν. Αγάπα τον άλλον με όλη σου την ψυχή και θα δεις ότι θα αγαπηθείς περισσότερο από ποτέ.
αναπνοές
