Ήρθε η ώρα που πρέπει να…
Ήρθε η στιγμή να πας ένα βήμα παρακάτω.
Ήρθε η ώρα να κάνεις…
Σημείο μηδέν.
Δυστυχώς η ώρα ήρθε, μα πέρασε.
Χάθηκε σαν καπνός.
Και εσύ μετέωρος, στην ώρα μηδέν.
Άτιμη ώρα! Η ώρα που συνειδητοποιείς τον κενό χρόνο.
Τις άδειες μέρες, που περνούν και χάνονται.
Μέρες που έρχονται και φεύγουν και εσύ… Άντε τώρα να βρεις που είσαι εσύ.
Απλά οι μέρες φεύγουν και νέες έρχονται.
Δίχως να προσδοκάς και κάτι.
Δίχως να περιμένεις να αλλάξει κάτι, γιατί άλλωστε.
Δίχως να ελπίζεις.
Τίποτα. Κενό.
Απόλυτο κενό.
Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα, δεν έχεις την δύναμη να διεκδικήσεις και τίποτα.
Ούτε από αυτά που έγιναν, ούτε και από το τώρα.
Παγωμένος χρόνος και ερωτήσεις ενδιαφέροντος…
-Τι κάνεις, πως είσαι, πως τα πέρασες;
* Είμαι καλά, ήσυχα, εσύ.
-Πως ήταν η μέρα σου, το σαββατοκύριακο σου…
Τι είναι αυτές οι ερωτήσεις; Ενδιαφέρον για σένα, έννοια, περιέργεια, κεκτημένη ταχύτητα στα πλαίσια της ευγένειας ; Τι;
*Κενές λοιπόν, αφού καίγεσαι να μάθεις. Κενές, άδειες και μοναχικές.
Τελικά αυτές είναι οι επιλογές μας; Δε νομίζω.
Δεν τις επιλέξαμε, δεν τις θέλαμε.
Τις παίρνουμε όμως και τις ζούμε, λεπτό, λεπτό. Δε σου θυμίζουν το μαρτύριο της σταγόνας;
Μια, μια λεπτό, λεπτό, μέχρι να…
Να τι;
Τίποτα! Παιχνίδια του μυαλού. Και οι εικόνες και οι σκέψεις και οι φαντασιώσεις, τα όνειρα…
Όλα, ένα παιχνίδι του μυαλού και μια αίσθηση κούρασης.
Ρε ποιος ζει την καθημερινότητά σου, εκεί είναι το θέμα.
Ο καναπές σου, τα ντουβάρια που σε ακούνε να μουρμουράς, το ράδιο, η τηλεόραση να παίζει, δίχως να βλέπεις και να ακούς…
Το διπλό σου κρεβάτι και ένα ακόμα μαξιλάρι δίπλα σου, άδειο.
Όνειρα απατηλά, φαντασιώσεις που θα σου κάνουν παρέα, όλη την διάρκεια της μέρας, μέχρι να πέσεις να κοιμηθείς και πάλι…μόνος
Αυτό κράτησε το δικό σου, αυτό σου ανήκει ολοκληρωτικά.
Κι αν σε παρηγορεί, να ξέρεις πως μόνος, ολομόναχος, δεν κοιμάται κανείς.
Καθένας μας κάτι παίρνει αγκαλιά του τα βράδια.
Άλλος, παίρνει τον εγωισμό του.
Άλλος, παίρνει τους συμβιβασμούς του.
Άλλος, παίρνει τις λάθος επιλογές του.
Κάποιος άλλος, παίρνει την αξιοπρέπεια του.
Άλλος πάλι, παίρνει τα λάθη του.
Και ο πιο τυχερός…
Ο πιο τυχερός, παίρνει αγκαλιά την αγάπη του!
« Οι πιο σημαντικές μέρες στην ζωή σου, είναι η μέρα που γεννήθηκες και η μέρα, που ανακάλυψες το γιατί…»
Μ. Τουέιν
