Κοντεύει να ξημερώσει..
Πιστεύω πως όλα τα βράδια που δεν κοιμήθηκα ήταν για να ξαπλώσω χαμογελαστή τα υπόλοιπα.
Ή απλά δεν χρειάστηκα όνειρα γιατί έπλασα την ίδια την βραδιά μου ένα μέχρι το ξημέρωμα.
Της Ανθής Κατερίνη.
Και ας είχα παρέα μόνο τον εαυτό μου. Ξέρουμε από τρέλες και οι δυο μας. Κατάλαβα τελικά μέσα σε μία στιγμή γιατί τα παιδιά λέμε πως είναι ευτυχισμένα. Ανέμελα με αυθεντικό βλέμμα. Έχω αυτή την φαντασίωση να βγω στην πόλη πολύ αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί, όταν οι δρόμοι είναι άδειοι και ακούς τα βήματά σου πάνω στην άσφαλτο. Μπορείς να σταθείς και να παρατηρήσεις μία βιτρίνα με την ησυχία σου.
Να κάτσεις στην μέση του δρόμου χωρίς να χρειαστεί να πας στην άκρη γιατί περνά αυτοκίνητο. Εκεί όπου τα πεζοδρόμια είναι άδεια, έχω την φαντασίωση πως χορεύω και δεν με βλέπει κανείς. Δεν τα καταφέρνω όλο και κάποιος περνάει. Άλλοτε πως τρέχω και νιώθω ελεύθερη. Μα όλο και κάποιος θα φανεί και αν νομίσει πως με κυνηγούν; Αν ήμουν παιδί θα έτρεχα στον δρόμο. Αν ήμουν παιδί θα χόρευα με τα ακουστικά στα αυτιά αλλά και χωρίς.
Και θα ήταν εντάξει, δεν θα με παρεξηγούσαν. Αν ήμουν παιδί θα καθόμουν στο πάτωμα και θα στρυφογύριζα γιατί έτσι μου αρέσει. Αν ήμουν παιδί θα έκανα φούσκες ξανά με το καλαμάκι στο γάλα μου.
Θα ξάπλωνα και θα κοιτούσα κάθε εκατοστό του δωματίου ή του ουρανού. Αν γυρνούσα τον χρόνο και πήγαινα εκεί που κανείς δεν μου είπε πως πρέπει να κάθομαι έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να μιλάω έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να κοιτάζω έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να κάθομαι ήσυχη με τα πόδια σταυρωτά ή όχι. Τότε που δεν είχα φορέσει καμία μάσκα καθωσπρεπισμού ίσως να ήμουν ο αληθινός εαυτός μου. Τότε που δεν φορούσα προσωπεία κάθε φορά που έβγαινα έξω.
Θέλεις να είσαι ξανά παιδί ;
Κάνε εκείνο που κανείς δεν περιμένει. Ξάπλωσε την πετσέτα στο μπαλκόνι σου σαν και μένα και δες τα αστέρια. Φέρε την παραλία στο σπίτι σου. Γίνε αυθόρμητος ξανά. Κινήσου όπως σου αρέσει. Μην σκέφτεσαι τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Να είσαι σίγουρος πως θα σε περάσουν για τρελό. Μα τι σε νοιάζει; Ας είσαι ο πιο ευτυχισμένος τρελός του κόσμου. Αν αλλάξεις την στάση σου μεταφορικά ή κυριολεκτικά θα δεις τον κόσμο από μία γωνία που ποτέ δεν τον είδες προηγουμένως. Και εκεί ήταν η μαγεία η παιδική. Όλα ήταν πρωτόγνωρα και καινούργια.
Τώρα βαρέθηκες να κοιτάς τον δωμάτιο κάθε μέρα με τον ίδιο τρόπο, τον δρόμο με τον ίδιο τρόπο, τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Και όλα μοιάζουν τόσο βαρετά. Μα δεν νομίζω πως προσπάθησες να χρησιμοποιήσεις και άλλους. Θα βρεις πολλά καινούργια πράγματα να δοκιμάσεις, να δεις, δεν στέρεψαν. Ο αυθορμητισμός στερεύει και η φαντασία όσο μεγαλώνουμε και είναι κρίμα. Να μην κάνεις αυτό που περιμένουν να κάνεις. Θέλεις να βγεις βόλτα τα χαράματα;
Βγες. Θέλεις να κάνεις το σπίτι άνω κάτω; Θέλεις να χορέψεις στο ασανσέρ; Χόρεψε. Αν δεν ταρακουνήσεις το σώμα σου θα μείνει αδρανής και η ψυχή σου, αυτό κατάλαβα. Θέλεις να πάρεις το λεωφορείο και να πας εκεί που ταξιδεύει συνέχεια το μυαλό σου; Κάντο τώρα, άρπαξε την ζωή.
Χάραξε το σημάδι σου στον χρόνο.
Κάνε τρέλες και θυμήσου.
Θα είμαστε για τους άλλους τρελοί, αλλά μέσα μας οι πιο ευτυχισμένοι τρελοί του κόσμου.
αναπνοές
Πιστεύω πως όλα τα βράδια που δεν κοιμήθηκα ήταν για να ξαπλώσω χαμογελαστή τα υπόλοιπα.
Ή απλά δεν χρειάστηκα όνειρα γιατί έπλασα την ίδια την βραδιά μου ένα μέχρι το ξημέρωμα.
Της Ανθής Κατερίνη.
Και ας είχα παρέα μόνο τον εαυτό μου. Ξέρουμε από τρέλες και οι δυο μας. Κατάλαβα τελικά μέσα σε μία στιγμή γιατί τα παιδιά λέμε πως είναι ευτυχισμένα. Ανέμελα με αυθεντικό βλέμμα. Έχω αυτή την φαντασίωση να βγω στην πόλη πολύ αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί, όταν οι δρόμοι είναι άδειοι και ακούς τα βήματά σου πάνω στην άσφαλτο. Μπορείς να σταθείς και να παρατηρήσεις μία βιτρίνα με την ησυχία σου.
Να κάτσεις στην μέση του δρόμου χωρίς να χρειαστεί να πας στην άκρη γιατί περνά αυτοκίνητο. Εκεί όπου τα πεζοδρόμια είναι άδεια, έχω την φαντασίωση πως χορεύω και δεν με βλέπει κανείς. Δεν τα καταφέρνω όλο και κάποιος περνάει. Άλλοτε πως τρέχω και νιώθω ελεύθερη. Μα όλο και κάποιος θα φανεί και αν νομίσει πως με κυνηγούν; Αν ήμουν παιδί θα έτρεχα στον δρόμο. Αν ήμουν παιδί θα χόρευα με τα ακουστικά στα αυτιά αλλά και χωρίς.
Και θα ήταν εντάξει, δεν θα με παρεξηγούσαν. Αν ήμουν παιδί θα καθόμουν στο πάτωμα και θα στρυφογύριζα γιατί έτσι μου αρέσει. Αν ήμουν παιδί θα έκανα φούσκες ξανά με το καλαμάκι στο γάλα μου.
Θα ξάπλωνα και θα κοιτούσα κάθε εκατοστό του δωματίου ή του ουρανού. Αν γυρνούσα τον χρόνο και πήγαινα εκεί που κανείς δεν μου είπε πως πρέπει να κάθομαι έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να μιλάω έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να κοιτάζω έτσι ή αλλιώς. Πως πρέπει να κάθομαι ήσυχη με τα πόδια σταυρωτά ή όχι. Τότε που δεν είχα φορέσει καμία μάσκα καθωσπρεπισμού ίσως να ήμουν ο αληθινός εαυτός μου. Τότε που δεν φορούσα προσωπεία κάθε φορά που έβγαινα έξω.
Θέλεις να είσαι ξανά παιδί ;
Κάνε εκείνο που κανείς δεν περιμένει. Ξάπλωσε την πετσέτα στο μπαλκόνι σου σαν και μένα και δες τα αστέρια. Φέρε την παραλία στο σπίτι σου. Γίνε αυθόρμητος ξανά. Κινήσου όπως σου αρέσει. Μην σκέφτεσαι τι θα σκεφτούν οι άλλοι. Να είσαι σίγουρος πως θα σε περάσουν για τρελό. Μα τι σε νοιάζει; Ας είσαι ο πιο ευτυχισμένος τρελός του κόσμου. Αν αλλάξεις την στάση σου μεταφορικά ή κυριολεκτικά θα δεις τον κόσμο από μία γωνία που ποτέ δεν τον είδες προηγουμένως. Και εκεί ήταν η μαγεία η παιδική. Όλα ήταν πρωτόγνωρα και καινούργια.
Τώρα βαρέθηκες να κοιτάς τον δωμάτιο κάθε μέρα με τον ίδιο τρόπο, τον δρόμο με τον ίδιο τρόπο, τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Και όλα μοιάζουν τόσο βαρετά. Μα δεν νομίζω πως προσπάθησες να χρησιμοποιήσεις και άλλους. Θα βρεις πολλά καινούργια πράγματα να δοκιμάσεις, να δεις, δεν στέρεψαν. Ο αυθορμητισμός στερεύει και η φαντασία όσο μεγαλώνουμε και είναι κρίμα. Να μην κάνεις αυτό που περιμένουν να κάνεις. Θέλεις να βγεις βόλτα τα χαράματα;
Βγες. Θέλεις να κάνεις το σπίτι άνω κάτω; Θέλεις να χορέψεις στο ασανσέρ; Χόρεψε. Αν δεν ταρακουνήσεις το σώμα σου θα μείνει αδρανής και η ψυχή σου, αυτό κατάλαβα. Θέλεις να πάρεις το λεωφορείο και να πας εκεί που ταξιδεύει συνέχεια το μυαλό σου; Κάντο τώρα, άρπαξε την ζωή.
Χάραξε το σημάδι σου στον χρόνο.
Κάνε τρέλες και θυμήσου.
Θα είμαστε για τους άλλους τρελοί, αλλά μέσα μας οι πιο ευτυχισμένοι τρελοί του κόσμου.
αναπνοές
