Της Γεωργίας Ανδριώτου.
Πάντα υπάρχουν εκείνες οι στιγμές στη ζωή του ανθρώπου, που νιώθει την ανάγκη να ρίξει την ευθύνη της ζωής του σε ξένους ώμους.
Η αλήθεια είναι ότι όσο διαρκεί η απογοήτευση, το κενό της απουσίας ή ο πόνος της προδοσίας, όλα τα χρεώνεις σ’ εκείνον που στέκεται πια απέναντί σου με γυρισμένη πλάτη κι όχι δίπλα σου. Νόμος.
Του χρεώνεις την απόρριψη που δεν μπορείς να διαχειριστείς, γιατί ακόμα τα συναισθήματα δεν έχουν καταλαγιάσει μέσα σου. Είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος που επέλεξες για να επενδύσεις πάνω του την καρδιά σου, δε συμμερίστηκε αυτήν σου την επιλογή. Είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι δεν υπήρξες κι εσύ επιλογή του. Ότι δε σε ξεχώρισε ανάμεσα στις άλλες καρδιές που βρίσκονται στο δρόμο του.
Κι αυτό δεν έχεις παρά να το αποδεχτείς. Ο άνθρωπος που δε σε θεωρεί ξεχωριστό μέσα του, έχει δώσει τα σημάδια του από την αρχή. Κι αν εσύ επέλεξες να τα προσπεράσεις, αυτό δε σε κάνει θύμα του. Σε κάνει έναν άνθρωπο που συνειδητά αγνόησε τη λογική του και με τα ίδια του τα χέρια διέθεσε άνευ όρων την αξιοπρέπειά του στα χέρια του άλλου, στο όνομα της καρδιάς του.
Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι θύμα, αλλά οι επιλογές σου. Κι αυτό πρέπει να το χρεωθείς εξολοκλήρου πάνω σου.
Για να είσαι ακριβοδίκαιος και με τον εαυτό σου και με τον άλλο!
αναπνοές
Πάντα υπάρχουν εκείνες οι στιγμές στη ζωή του ανθρώπου, που νιώθει την ανάγκη να ρίξει την ευθύνη της ζωής του σε ξένους ώμους.
Η αλήθεια είναι ότι όσο διαρκεί η απογοήτευση, το κενό της απουσίας ή ο πόνος της προδοσίας, όλα τα χρεώνεις σ’ εκείνον που στέκεται πια απέναντί σου με γυρισμένη πλάτη κι όχι δίπλα σου. Νόμος.
Του χρεώνεις την απόρριψη που δεν μπορείς να διαχειριστείς, γιατί ακόμα τα συναισθήματα δεν έχουν καταλαγιάσει μέσα σου. Είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος που επέλεξες για να επενδύσεις πάνω του την καρδιά σου, δε συμμερίστηκε αυτήν σου την επιλογή. Είναι δύσκολο να αποδεχτείς ότι δεν υπήρξες κι εσύ επιλογή του. Ότι δε σε ξεχώρισε ανάμεσα στις άλλες καρδιές που βρίσκονται στο δρόμο του.
Κι αυτό δεν έχεις παρά να το αποδεχτείς. Ο άνθρωπος που δε σε θεωρεί ξεχωριστό μέσα του, έχει δώσει τα σημάδια του από την αρχή. Κι αν εσύ επέλεξες να τα προσπεράσεις, αυτό δε σε κάνει θύμα του. Σε κάνει έναν άνθρωπο που συνειδητά αγνόησε τη λογική του και με τα ίδια του τα χέρια διέθεσε άνευ όρων την αξιοπρέπειά του στα χέρια του άλλου, στο όνομα της καρδιάς του.
Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι θύμα, αλλά οι επιλογές σου. Κι αυτό πρέπει να το χρεωθείς εξολοκλήρου πάνω σου.
Για να είσαι ακριβοδίκαιος και με τον εαυτό σου και με τον άλλο!
αναπνοές
