Πόσα έχουν ειπωθεί άραγε γι’ αυτόν τον άτιμο τον έρωτα; Τόσα που νομίζει κανείς ότι δεν υπάρχει χώρος ούτε να πει, ούτε να γράψει, ούτε καν να σκεφτεί άλλα.
Και μέσα σ’ όλες τις κουβέντες που γίνονται, αγαπημένη μου παραμένει αυτή η διαφωνία για τα έρμα τα ομώνυμα, που έχουν προκαλέσει τόσο σάλο. Δε μάθαμε ποτέ, αν τελικά έλκονται ή αν κουράζονται κι ούτε φαίνεται να μαθαίνουμε σύντομα.
Κι έρχομαι τώρα εγώ, όχι να σας δώσω απάντηση -αφού ούτε η ίδια μπορώ να καταλήξω κάπου- αλλά να προσθέσω κάτι ακόμα στο ατέλειωτο αυτό κεφάλαιο του έρωτα. Έρχομαι να πω ότι ο χαμός γίνεται όταν ερωτεύονται δυο άτομα το ίδιο ξεροκέφαλα, το ίδιο πεισματάρικα. Κι είτε τ’ άτομα αυτά δεν έχουν κανένα άλλο κοινό πέρα απ’ το ξερό τους το κεφάλι είτε έχουν τα πάντα κοινά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Και πριν προχωρήσω στη θεωρία μου, να διευκρινίσουμε λίγο κάποια πράγματα για να μην παρεξηγηθούμε. Ο πεισματάρης ουδεμία σχέση έχει με τον εγωιστή. Δεν αναφέρομαι σε άτομα που βάζουν το τομάρι τους πάνω απ’ όλους κι απ’ όλα ούτε σε άτομα με υπερβολική προσήλωση στον εαυτό τους. Λόγος γίνεται γι’ αυτούς τους επίμονους, ισχυρογνώμονες, γαϊδουροκέφαλους, τέλος πάντων, που πάντα θα μας σκάνε.
Μια γνωριμία, λοιπόν, δυο τέτοιων ανθρώπων δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίζεται από ένταση. Θα υπάρξει κάποτε κάποιο θέμα στο οποίο θα ‘χουν αντίθετη γνώμη κι εκεί είναι που θ’ ανάψουν τα λαμπάκια. Ο ένας ανεβάζει στον άλλο το αίμα στο κεφάλι κι η παράσταση αρχίζει. Εκτοξεύονται οι τόνοι, η ατμόσφαιρα φορτίζεται, ο χώρος μετατρέπεται σε πεδίο μάχης κι οι δυο μονομάχοι βγάζουν τα σπαθιά τους!
Πόσες φορές, όμως, αυτό που μας εκνευρίζει, αυτό που μας τσιγκλάει, ρε παιδί μου, είναι κι αυτό που τελικά ερωτευόμαστε; Δεν πρέπει να ‘μαστε λίγοι αυτοί που την έχουμε πατήσει με άτομο που ορκιζόμασταν ότι καμία σχέση δεν μπορούμε να ‘χούμε εμείς μ’ αυτό. Και στην περίπτωση των δύο ξεροκέφαλων, η επιμονή του αλλού ενοχλεί διπλά. Ενοχλεί γιατί, παρά τις διαφωνίες, τ’ άλλο άτομο έχει κάτι οικείο, κάτι που έχουμε κι εμείς και που μας τραβάει κοντά του.
Κι αν, όντως, η κατάσταση προχωρήσει, αν οι δυο πεισματάρηδες ερωτευθούν, τότε η καθημερινότητά τους δεν μπορεί να ‘ναι τίποτα λιγότερο από εκρηκτική. Η διαφωνία θα γίνει συνήθεια, γιατί κατά βάθος τους αρέσει να κοντράρονται. Θα τους δεις στο σουπερμάρκετ να διαφωνούν ακόμη και για το χαρτί τουαλέτας. Όχι-όχι, χαρτί τουαλέτας θα πάρουν, το θέμα τους είναι η μάρκα. Ταινίες ή θα βλέπουν δύο για να έχει διαλέξει μία ο καθένας ή καμία.
Και συνεχίζουν. Θα διαφωνήσουν για την ώρα που θα βγουν ραντεβού. Θα ‘ναι εννιά ή εννιά και δέκα; Γιατί φυσικά και το δεκάλεπτο κάνει τη διαφορά. Θα τους δεις και στο γήπεδο να μαλώνουν. Μην φανταστείς ότι υποστηρίζουν διαφορετικές ομάδες. Όχι, αυτοί είναι ειδική κατηγορία. Αυτοί μαλώνουν για το ποιος θα πάει να πάρει πατατάκια από το κιόσκι που είδαν μπαίνοντας. Αμέτρητες διαφωνίες για το τίποτα!
Αν, όμως, από ανούσια διαφωνία περάσουμε σε σοβαρό καβγά, τότε καλύτερα όλοι οι υπόλοιποι να τρέξουμε να σωθούμε. Κανείς από τους δύο δε λέει να κάνει ένα βήμα πίσω, κανείς δεν υποχωρεί κι οι δύο έχουν δίκιο. Ο συμβιβασμός, έστω η διαπραγμάτευση, δεν παίζουν καν. Μα τι λέω, εδώ δεν παίζει ο διάλογος. Ο καθένας κάνει το μονόλογό του και δεν ακούει καν τι έχει να του πει ο άλλος. Κι οι δυο έχουν επιχειρήματα, παίρνουν το δίκιο τους και φεύγουν.
Και πώς καταφέρνουν -όσες φορές το καταφέρνουν- αυτοί οι άνθρωποι τελικά και τα ξεχνούν όλα, ένας Θεός ξέρει. Ή μάλλον, ο έρωτας μόνο ξέρει, γιατί αυτός βάζει το χεράκι του. Άλλες φορές θα πάρει πολύ χρόνο να ηρεμήσουν κι άλλες λίγα μόνο λεπτά, όμως οι άνθρωποι αυτοί κάποτε θα γελούν μ’ όσα προηγουμένως διαφωνούσαν. Κάποιος θα το κάνει το ρημάδι το βήμα κι ας ξέρει ότι αν ο ίδιος καβγάς γινόταν μ’ άλλο άτομο δε θα υποχωρούσε ποτέ.
Και στην περίπτωση που το βήμα δε γίνει ποτέ, αν το πείσμα μπει πάνω από τον άλλο άνθρωπο, μάλλον τότε δεν ερωτεύτηκαν τόσο, όσο ίσως και να ήθελαν. Γιατί οι ξεροκέφαλοι ζουν γι’ αυτή την καθημερινή τριβή με τ’ άλλο άτομο. Αυτή η κόντρα φουντώνει όλο και περισσότερο τον έρωτά τους. Αυτή η κόντρα μία που τους απομακρύνει και δέκα που τους ενώνει. Δεν την αφήνουν να τους καταστρέψει.
Συντάκτης: Δήμητρα Λογοθέτη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
pillowfights
Και μέσα σ’ όλες τις κουβέντες που γίνονται, αγαπημένη μου παραμένει αυτή η διαφωνία για τα έρμα τα ομώνυμα, που έχουν προκαλέσει τόσο σάλο. Δε μάθαμε ποτέ, αν τελικά έλκονται ή αν κουράζονται κι ούτε φαίνεται να μαθαίνουμε σύντομα.
Κι έρχομαι τώρα εγώ, όχι να σας δώσω απάντηση -αφού ούτε η ίδια μπορώ να καταλήξω κάπου- αλλά να προσθέσω κάτι ακόμα στο ατέλειωτο αυτό κεφάλαιο του έρωτα. Έρχομαι να πω ότι ο χαμός γίνεται όταν ερωτεύονται δυο άτομα το ίδιο ξεροκέφαλα, το ίδιο πεισματάρικα. Κι είτε τ’ άτομα αυτά δεν έχουν κανένα άλλο κοινό πέρα απ’ το ξερό τους το κεφάλι είτε έχουν τα πάντα κοινά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Και πριν προχωρήσω στη θεωρία μου, να διευκρινίσουμε λίγο κάποια πράγματα για να μην παρεξηγηθούμε. Ο πεισματάρης ουδεμία σχέση έχει με τον εγωιστή. Δεν αναφέρομαι σε άτομα που βάζουν το τομάρι τους πάνω απ’ όλους κι απ’ όλα ούτε σε άτομα με υπερβολική προσήλωση στον εαυτό τους. Λόγος γίνεται γι’ αυτούς τους επίμονους, ισχυρογνώμονες, γαϊδουροκέφαλους, τέλος πάντων, που πάντα θα μας σκάνε.
Μια γνωριμία, λοιπόν, δυο τέτοιων ανθρώπων δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίζεται από ένταση. Θα υπάρξει κάποτε κάποιο θέμα στο οποίο θα ‘χουν αντίθετη γνώμη κι εκεί είναι που θ’ ανάψουν τα λαμπάκια. Ο ένας ανεβάζει στον άλλο το αίμα στο κεφάλι κι η παράσταση αρχίζει. Εκτοξεύονται οι τόνοι, η ατμόσφαιρα φορτίζεται, ο χώρος μετατρέπεται σε πεδίο μάχης κι οι δυο μονομάχοι βγάζουν τα σπαθιά τους!
Πόσες φορές, όμως, αυτό που μας εκνευρίζει, αυτό που μας τσιγκλάει, ρε παιδί μου, είναι κι αυτό που τελικά ερωτευόμαστε; Δεν πρέπει να ‘μαστε λίγοι αυτοί που την έχουμε πατήσει με άτομο που ορκιζόμασταν ότι καμία σχέση δεν μπορούμε να ‘χούμε εμείς μ’ αυτό. Και στην περίπτωση των δύο ξεροκέφαλων, η επιμονή του αλλού ενοχλεί διπλά. Ενοχλεί γιατί, παρά τις διαφωνίες, τ’ άλλο άτομο έχει κάτι οικείο, κάτι που έχουμε κι εμείς και που μας τραβάει κοντά του.
Κι αν, όντως, η κατάσταση προχωρήσει, αν οι δυο πεισματάρηδες ερωτευθούν, τότε η καθημερινότητά τους δεν μπορεί να ‘ναι τίποτα λιγότερο από εκρηκτική. Η διαφωνία θα γίνει συνήθεια, γιατί κατά βάθος τους αρέσει να κοντράρονται. Θα τους δεις στο σουπερμάρκετ να διαφωνούν ακόμη και για το χαρτί τουαλέτας. Όχι-όχι, χαρτί τουαλέτας θα πάρουν, το θέμα τους είναι η μάρκα. Ταινίες ή θα βλέπουν δύο για να έχει διαλέξει μία ο καθένας ή καμία.
Και συνεχίζουν. Θα διαφωνήσουν για την ώρα που θα βγουν ραντεβού. Θα ‘ναι εννιά ή εννιά και δέκα; Γιατί φυσικά και το δεκάλεπτο κάνει τη διαφορά. Θα τους δεις και στο γήπεδο να μαλώνουν. Μην φανταστείς ότι υποστηρίζουν διαφορετικές ομάδες. Όχι, αυτοί είναι ειδική κατηγορία. Αυτοί μαλώνουν για το ποιος θα πάει να πάρει πατατάκια από το κιόσκι που είδαν μπαίνοντας. Αμέτρητες διαφωνίες για το τίποτα!
Αν, όμως, από ανούσια διαφωνία περάσουμε σε σοβαρό καβγά, τότε καλύτερα όλοι οι υπόλοιποι να τρέξουμε να σωθούμε. Κανείς από τους δύο δε λέει να κάνει ένα βήμα πίσω, κανείς δεν υποχωρεί κι οι δύο έχουν δίκιο. Ο συμβιβασμός, έστω η διαπραγμάτευση, δεν παίζουν καν. Μα τι λέω, εδώ δεν παίζει ο διάλογος. Ο καθένας κάνει το μονόλογό του και δεν ακούει καν τι έχει να του πει ο άλλος. Κι οι δυο έχουν επιχειρήματα, παίρνουν το δίκιο τους και φεύγουν.
Και πώς καταφέρνουν -όσες φορές το καταφέρνουν- αυτοί οι άνθρωποι τελικά και τα ξεχνούν όλα, ένας Θεός ξέρει. Ή μάλλον, ο έρωτας μόνο ξέρει, γιατί αυτός βάζει το χεράκι του. Άλλες φορές θα πάρει πολύ χρόνο να ηρεμήσουν κι άλλες λίγα μόνο λεπτά, όμως οι άνθρωποι αυτοί κάποτε θα γελούν μ’ όσα προηγουμένως διαφωνούσαν. Κάποιος θα το κάνει το ρημάδι το βήμα κι ας ξέρει ότι αν ο ίδιος καβγάς γινόταν μ’ άλλο άτομο δε θα υποχωρούσε ποτέ.
Και στην περίπτωση που το βήμα δε γίνει ποτέ, αν το πείσμα μπει πάνω από τον άλλο άνθρωπο, μάλλον τότε δεν ερωτεύτηκαν τόσο, όσο ίσως και να ήθελαν. Γιατί οι ξεροκέφαλοι ζουν γι’ αυτή την καθημερινή τριβή με τ’ άλλο άτομο. Αυτή η κόντρα φουντώνει όλο και περισσότερο τον έρωτά τους. Αυτή η κόντρα μία που τους απομακρύνει και δέκα που τους ενώνει. Δεν την αφήνουν να τους καταστρέψει.
Συντάκτης: Δήμητρα Λογοθέτη
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
pillowfights
